Feest van de H. Barnabas
Feest van de H. BarnabasHandelingen 11, 21b-26; 13,1-3
In die dagen kwamen zeer velen tot het geloof en bekeerden zich tot de Heer. Het gerucht omtrent het optreden van de volgelingen van de Heer kwam ook de kerk van Jeruzalem ter ore en men vaardigde Barnabas af naar Antiochië. Toen deze daar aankwam en Gods genade zag, verheugde hij zich en wekte allen op met hart en ziel de Heer trouw te blijven. Hij was een goed man, vol van de heilige Geest en geloof. Veel mensen werden voor de Heer gewonnen. Daarop vertrok hij naar Tarsus om Saulus te gaan zoeken. Toen hij hem gevonden had, bracht hij hem naar Antiochië. Een vol jaar namen zij deel aan de bijeenkomsten in die gemeente en gaven onderricht aan een grote menigte. Het was in Antiochië, dat de leerlingen voor het eerst christenen werden genoemd.
Er waren daar in de gemeente profeten en leraren: Barnabas, Simon die Niger genoemd werd, Lucius uit Cyrene, Manaën, jeugdvriend van de viervorst Herodes, en Saulus. Terwijl ze eens voor de Heer de heilige dienst verrichtten en vastten, sprak de heilige Geest: “Zonder Mij, Barnabas en Saulus af voor het werk waartoe Ik hen heb geroepen.” Na vasten en gebed legden ze hun toen de handen op en lieten hen vertrekken.
Barnabas is dus duidelijk belangrijk geweest voor de beginnende kerk. Hij missioneerde en leerde. Hij ging op reis met Paulus (hier nog Saulus)
- Om over na te denken
Er zijn nog steeds mensen die geloven en menen dat anderen dat beter ook kunnen doen. Daar willen ze zich voor inzetten.
Waarvoor zet ík me in?
Wat vraagt dat van mij?
Iets meer over Barnabas
Barnabas was een leviet (uit de joodse stam Levi, die stam die de priesters leverde, maar ook politieke, militaire en economische invloed had). Vroeger heette hij Josef, en hij kreeg van de apostelen de bijnaam Barnabas, dat zou ‘zoon van de vertroosting’ betekenen.
Hij wordt vaak genoemd. Zowel in de Handelingen van de apostelen, als ook in brieven van Paulus. Hij hoorde bij de mensen die al wat hij bezat verkocht en gaf aan de startende kerkgemeenschap in Jerusalem waar hij woonde. Volgens de overlevering is hij een neef van de evangelist Marcus.
Barnabas was meer van de preciezen: de nieuwe leerlingen zouden besneden moeten worden. In Antiochië waren daar moeilijkheden over. Paulus vond dat niet belangrijk. Samen trokken ze naar Jerusalem waar Petrus uiteindelijk over dit probleem oordeelde en besloot dat het niet hoefde. Mensen hoefden niet eerst joods te worden om daarna christen te zijn.
Barnabas was geboren in Cyprus, en wordt in de eerste zendingsreis van Paulus, die naar Cyprus ging met hem, steeds als eerste genoemd, en bij volgende reizen niet meer. Op Cyprus waren al veel volgelingen van Jezus, die daarnaartoe gevlucht waren na de marteldood van Stefanus.
Uit de verhalen van Paulus en zijn zendingsreizen is duidelijk dat hij en Barnabas het niet altijd eens waren, maar hij werd door Paulus een zeer nuttige medewerker genoemd.
- Om over na te denken
In een synodaal gesprek of samenkomst wordt naar elkaar geluisterd en daarna gebeden. Dan kan er weer een ronde zijn in de hoop dat de waarheid gevonden kan worden.
Hoe goed kan ik luisteren?
Privébelang niet voor laten gaan?
Een ondergesneeuwd feest
Op de derde vrijdag na Pinksteren (in ons geval was dat dus afgelopen vrijdag) wordt het feest van het H. Hart van Christus gevierd. Een feest dat pas laat ontstaan is en eigenlijk de hele maand duurt.
In andere landen wordt het soms groots gevierd. Er zijn veel plaatjes van Jezus die zijn hart toont. Paus Johannes Paulus II die dit feest instelde, zei dat ‘dit feest herinnert aan het mysterie van de liefde van God voor mensen van alle tijden’. Paus Franciscus noemt het een feest van de liefde, en voegde eraan toe ‘dat de apostel Johannes ons vertelt wat liefde is: niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons eerst heeft liefgehad.’ ZHij wachtte ons op met liefde. ZHij is de eerste die liefheeft.
Het feest is ontstaan in 1675 naar aanleiding van verschijningen van Jezus aan Franse Margaretha Maria Alacoque, later heilig verklaard. De twee bovengenoemde pausen hebben het feest eigenlijk ingezet om meer priesterwijdingen te krijgen. Maar zo was het niet bedoeld – volgens Margaretha ging het Jezus erom dat wij Hem meer zouden liefhebben. Hij voelde niet meer dat Hij werd liefgehad door de zondige mens en wilde daar verandering in. In de bijbel staat (in Psalm 136) ‘Gods liefde blijft eeuwig bestaan.’ In 1Johannes4,8 ‘God is een God van liefde’
Zeker vroeger werd de liefde gesitueerd in het hart. Nog steeds worden harten gezien als symbolen van liefde. Je kunt iemand in je hart sluiten, je hart kan opengaan, je kunt harteloos zijn…
- Om over na te denken
Hoe kan dit feest mij helpen om zelf meer een kind van God te zijn?
Hartelijker, met hart en ziel er zijn?
Gebeden
Ik heb gezocht naar gebeden die te maken hebben met een van de twee genoemde feesten. Ze zijn aandoenlijk (en ergerlijk) ouderwets van taal. Het minst erg lijkt de Litanie van het Heilig hart van Jezus. Dat is te vinden op de site van de www.Emmausparochie.nl in Tilburg, zoek op lezingen en gebeden voor elke dag van de maand juni, laatste 2 pagina’s. Het volgende gebed sprak mij wel aan.
Afroeping van Gods zegen
-Heer, zegen mijn handen, opdat ze behoedzaam kunnen zijn; opdat ze vast kunnen houden, zonder tot boeien te worden; opdat ze geven kunnen, zonder berekening; opdat er kracht in kan schuilen, om te troosten en te zegenen.
-Heer, zegen mijn ogen, opdat ze behoeftigheid kunnen waarnemen; opdat ze het onopvallende niet over het hoofd kunnen zien; opdat ze door de dingen op de voorgrond heen kunnen kijken; opdat anderen zich onder mijn blik goed kunnen voelen.
-Heer, zegen mijn oren, opdat ze naar Uw stem kunnen luisteren; opdat ze helder horend kunnen zijn voor de noodroep; opdat ze gesloten kunnen zijn voor het lawaai en de onzin; opdat ze het hinderlijke niet zullen horen.
-Heer zegen mijn mond, opdat hij van U kan getuigen; opdat er niets uit kan komen dat kwetst of vernielt; opdat hij genezende woorden kan spreken; opdat hij, wat toevertrouwd is, kan bewaren.
-Heer, zegen mijn hart, opdat het een woonplaats kan zijn voor Uw Geest; opdat het warmte kan schenken en ontvangen; opdat het rijk kan zijn aan vergeving; opdat het leed en vreugde kan delen.
-Heer, laat mij tot Uw beschikking zijn, met alles wat ik heb en ben.
Amen.
